Sinds jaren probeer ik gezond te eten, doe de boodschappen in een mooie bio winkel hier in de buurt en ben altijd enthousiast over de verrukkelijke schatten die ik meegebracht heb.

En dan komt alles netjes in een mooie schaal en kijk ik naar het gezonde voedsel, wat mij heel erg blij maakt. Maar als ik eerlijk ben, wacht ik dan het liefst tot iemand dit alles voor mij gaat bereiden, een kooktype was ik nog nooit.

Mijn grootmoeder was een top kok die erom bekend stond om voor grote feesten en partijen van zo’n 200-300 man in een grote zaal te koken. Terwijl mijn moeder ook goed kon koken en bakken stond eten bij haar niet op de 1^e plaats, daarvoor was ze te veel bezig met de boerderij.

Voor mij was eten toebereiden altijd een heel noodzakelijke bezigheid. Ik probeerde dit zo gezond mogelijk te doen, maar de behoefde om mij hierin te verdiepen heb ik nooit gehad. Gelukkig werd dit gedragspatroon door mijn jongens doorbroken en staan zij hier (gelukkig) heel anders in.

Vastenweekend – Program Reboot

Afgelopen weekend werd ik door mijn zoon Lucas uitgenodigd om met hem en zijn vriendin Lotte mee te doen aan een vastenweekend, genaamd Program Reboot. Ik ben altijd voor iets nieuws bereid, zei dus direct ja en was dus deelneemster van een leuke groep mensen.

Bij een korte zoom-meeting op vrijdagavond hebben wij ons allen ontmoet en even kennis gemaakt. Spannend vond ik dit alles, ook omdat wij uitstekende astrologische planetenstanden hadden. Na de kennismaking en de eerste tips was dan de kick-off om 48 uur geen voedsel meer tot ons te nemen.

Zaterdagochtend werden wij gedurende een korte presentatie en bespreking nog eens erop gewezen, om de soep voor zondagavond alvast klaar te maken. Dus stond ik in no time met mijn lijstje in de bio winkel, heel trots te verkondigen dat ik aan een vastenweekend meedeed en ingrediënten voor de soep voor zondagavond nodig had.

Met z’n allen in een groep

Terwijl ik wel vaker in de ochtend niets gegeten heb en ook intermittent fasting gedaan heb, was het nu anders. Al op weg naar huis keek ik met andere ogen naar de bloemen en rook de oude dennenboom veel intensiever, en ik was rustiger aan het lopen. Met een heel blij gevoel heb ik dan mijn soepje gemaakt, wat mij erg goed beviel.

Met z’n allen zaten wij in een telegram groep waarin wij ons onderling konden uitwisselen. Er werden mooie berichten en foto’s doorgestuurd van wat iedereen aan het doen was. Alle opkomende vragen werden direct beantwoord en petje af, op geen één zou ik een antwoord gehad hebben.

Lucas en Lotte namen ons heel professioneel en liefdevol in hun wereld mee waardoor dit een echte belevenis werd. Alles werd heel rustig en goed uitgelegd, niets was hen te veel.

En wij kregen tips hoe wij deze dagen zouden kunnen indelen. Zij waren de hele tijd een stille onzichtbare begeleiding, wat een extra dimensie toevoegde aan dit avontuur.

Wat doet eten met je?

Wat doet eten met mij? Dat heb ik het best kunnen ervaren terwijl ik niets aan het eten was. Ik voelde me geestelijk heel erg fit, had meer energie en was mijn lichaam aan het observeren. Mijn lichaam, mijn goede vriend die wel vaker seintjes geeft, die ik bereidwillig over het hoofd zie omdat het mij dan gewoon niet uitkomt. Nee, dat is niet goed zo, dit moet in de toekomst anders.

Zonder mijn lichaam kan ik op aarde tenslotte ook niks omzetten, dit is mijn belangrijkste voertuig en verdient het om meer gerespecteerd te worden. Niet alleen wat het eten bereiden betreft maar ook het eten zelf, hier wil ik meer tijd voor nemen.

Rustig kauwen en bewust proeven wat ik eet, tenslotte is dat ook bepalend of het eten mij iets gaat opleveren of niet. Ik zie Mellie voor me, die elke hap een bewust aantal keer rustig aan het kauwen was, terwijl ik mijn bord al op had. Gelijk had ze, en ik trappelde ongeduldig ernaast; nu werd dit patroon weer heel duidelijk.

Eetpatroon

Nog kortgeleden zei mijn moeder tegen mij dat oma wel gelijk had, het eten komt op de eerste plaats. Zij had het niet goed gedaan, zei zij. En ik ook niet, dacht ik. De verbanden werden mij als een cadeau voor de neus gelegd en ik was blij over de helderheid met die ik deze kon herkennen. Dit weekend heb ik besloten om anders met eten om te gaan.

Ik moet wel zeggen dat het ook iets met je doet om zo’n weekend in een groep te vasten, ook al zie je elkaar niet. Jij bent veel meer gefocust, hebt helderdere gedachten die veel doelgerichter werken en niet heen en weer wapperen. Ook is het erg leuk om de verhalen van anderen te horen en van alle antwoorden van de twee profs te leren. Ik ben erg enthousiast en blij dat ik deze kans gegrepen heb.

En dan was het zondag 18 uur zo ver dat ik de vast mocht verbreken met een komkommer, wat ruikt en smaakt die toch lekker! Langzaam en goed gekauwd kwam haar energie in mijn systeem, wat is eten toch bijzonder. Een uur later kon ik dan met de soep weer meer ontdekken, verrukkelijk was ze en ik was heel trots op mijn kookkunsten.

Ik kan jullie het Program Reboot van Lucas en Lotte van harte aanbevelen, het is meer dan alleen maar vasten en het lichaam resetten. Wil je hierover meer lezen, kijk dan op hun websites:

Lucas Labots, natuurgeneeskundige therapeut
Lotte Anne, orthomoleculair therapeut