Aan mijn medezwemmers:

Er is een rivier die nu heel snel stroomt.
Hij is zo groot en snel,
dat er mensen zijn die bang zullen zijn.
Zij zullen zich aan de oever proberen vast te klampen,
maar ze worden uit elkaar gescheurd en zullen veel lijden.
Weet dat de rivier zijn bestemming heeft.
De ouderen zeggen dat we de oever moeten loslaten,
naar het midden van de rivier moeten duwen,
ons hoofd boven water houden.
En ik zeg, kijk wie er bij je is en vier feest.
Op dit moment in de geschiedenis,
moeten we niets persoonlijk nemen,
en het minst onszelf,
want op het moment dat we dat doen,
komt onze spirituele groei en reis tot stilstand.
De tijd van de eenzame wolf is voorbij.
Kom bij elkaar.
Verban het woord worsteling uit jouw houding en woordenschat.
Alles wat we nu doen moet gedaan worden
op een heilige manier en in plechtigheid.
Wij zijn degenen waarop we gewacht hebben.”

Wij leven in een tijd waarin zich ons bewustzijn dusdanig versnelt heeft dat het lijkt alsof ons denken tot stilstand gekomen is. Nu is het moment daar om de oude oevers los te laten en moedig op weg te gaan naar nieuwe gebieden. Een paar jaar geleden las ik de bovenstaande tekst van de Hopi-indianen, die mij direct aansprak en die ik in dit verband zeer toepasselijk vind.

Inmiddels denk ik dat wij allen ervan doordrongen zijn, dat een persoonlijke ontwaking en activering zich anders uit, dan dat we ons voorgesteld hebben. Het is belangrijk om de oever echt los te laten, onze oude manier van denken en structuren te laten varen en in het midden van de rivier te staan, dus in het midden van ons wezen.

Ook de prettige herinneringen moeten wij los laten en niet alsmaar herbeleven. Laat ze gaan en laat ze zich oplossen in de levensrivier. Geef het leven de kans om je nieuwe dingen aan te kunnen reiken.

Vergeef, ver-geef je vader zijn tekortkomingen, geef hem de energie terug die niet meer langer bij je hoort, bedank hem en laat los. Omarm je moeder en bedank haar voor haar zorg. Ruim op in je familie en stap dan in je eigen veld, in je eigen ruimteschip, want hier ben jij de piloot.

De cockpit

Er heeft een omschakeling in onze cockpit plaats gevonden. De cockpit, dat is ons bewustzijn in het hier en nu. En dat is omgeschakeld van de automatische piloot naar zelfstandig vliegen. Het avontuur beginnt!

We zitten recht voor in, beleven een directe uitwisseling met de omgeving, zijn attent en kijken en voelen allen maar. Wij zijn gewoon aanwezig en zien wat het moment brengt en reageren direct daarop. Geen grote berekeningen of planning meer, dat is allemaal al gedaan.

Stap er gewoon in, duik in het leven en wees aanwezig. Voel wat het je wil laten voelen, zie wat het met zich meebrengt. En neem dan een beslissingen vanuit je hart, zonder aarzeling. Niet eerder, maar precies op dat moment.

Ervaar de schoonheid, accepteer het nieuwe en geniet van alles. Het leven kent een onbeschrijfelijke overvloed, zeg er ja tegen en neem er bewust daaraan deel. Je zult beseffen dat tijd er niet meer toe doet. Ze is achtergebleven ergens aan de rand van de oever.

Als je vol in het leven duikt, herken je pas de grootsheid van één dag, die door jouw intens geleefd wil worden.

Ik ben de de piloot

Ik heb altijd al piloot willen worden, en met mijn werk licht in de wereld willen brengen. Maar in mij is ook een kant, die mij steeds geprobeerd heeft te ontmoedigen en daarvan af te houden. Simpel weg omdat dit deel van mij zelf in de pilotenstoel wilde gaan zitten. Dit is mijn hoofd, mijn fantoom-zelf, mijn ego, mijn verzameling aan gedragspatronen.

Het deel van mij dat denkt absoluut alles zeker te weten, weten hoe alles werkt of hoe alles zou moeten werken. Dat altijd naast me staat met een perfecte organisatieschema, een volledig uitgestippeld plan, en dat me dan verteld dat ik moet opschieten. Dat me op ontzettend veel manieren probeert bang te maken, en mij het gevoel geeft niet goed genoeg te zijn, er niet klaar voor te zijn en nog beter mijn best te moeten doen.

Onder bepaalde omstandigheden heeft dit deel zeker een bestaansrecht, maar nu laat ik mij niet meer afleiden, ik vlieg zelf.  Ik verzamel al mijn afzonderlijke delen en ben nu de vreedzame herder van deze kudde, met als levensdoel hun tot een eenheid te brengen.

Mijn hoofd is ooit in de afgrond gevallen en nu heb ik het teruggehaald naar de kudde en op zijn plaats gezet. En dat is zeker niet de stoel van de piloot. Mijn hoofd is de vliegtuigingenieur, met als taak het technische systeem te bewaken en te controleren, meer niet.

Verleiding blijft zonder succes

Uiteraard neemt mijn hoofd deze boodschap niet in dank af. Het verwacht op zijn minst, om naast mij te mogen zitten. Doormiddel van mijn denken laat het zijn teleurstelling kennen, en laat mij weten dat de toegewezen plek doodsaai is. Er gebeurt hier helemaal niets en het wil liever willen weten wat zich voorin afspeelt. Het wil opwinding, wil voortdurend berekeningen maken, overwegen, vergelijken, bedenken wat er allemaal zou kunnen of zou moeten gebeuren, wie wat gezegd heeft of beter had kunnen zeggen, of  hoe het had moeten gaan.

Ach ja, die algemene spelletjes van het hoofd waar het toch zo graag mee bezig is. En waarvan het mij zo lang heeft doen geloven dat dit mijn ‘echte’ leven is. Ik reageer niet meer omdat ik weet dat het heel slim is. Het zal op alle mogelijke manieren proberen mij van het stuur weg te krijgen en weer in slaap te sussen. Het hoofd zal alles doen om aan het roer te komen.

Al zijn tactische verleidingspogingen hebben geen succes meer, ik hou mijn aandacht alleen nog maar op het hier en nu. Dat is de juiste koers, dat is het midden van de levensrivier. En hoe meer ik dat doe, hoe sneller mijn innerlijke Heilige Oorlog tot stilstand komt.

Inzichten

Maar om echt wakker en aanwezig te blijven, neem ik elke dag de tijd om stil te worden en naar mezelf te luisteren. Ik heb geleerd dat mij altijd precies dat aangereikt wordt, wat ik nodig heb. De volgende inzichten zijn op die manier tot stand gekomen en helpen nog steeds om beter in het hier en nu te kunnen blijven.

1) Ik wil hier zijn, ik wil hier leven.
Het besluit om hier te willen zijn en hier te willen leven, neem ik volledig onafhankelijk van iemand of iets buiten mijzelf. Ik wil leven en volledig deelnemen aan het Leven, onafhankelijk van wat anderen willen.

2) Ik heb het recht om volledig gelukkig te zijn.
Gelukkig zijn is een geboorterecht, dat hoef ik niet eerst nog te verdienen. Dit hoort bij mij sinds mijn eerste ademtocht.

3) Ik geef mijn leven vorm, zo als IK het wil.
Van binnenuit laat ik mijn ideeën en wensen vrij naar buiten stromen. Ik laat ze die vorm aannemen, die ik in gedachten heb en die ik goed vind. En ik schep ze, zo als ik ze wil hebben.

4) Ik doe die dingen die bij mij horen en ik ga ervoor.
Ik doe wat ik leuk vind, wat ik mooi vind en wat ik aan de wereld wil tonen. Dit zijn mijn geesteskinderen en daar zet ik me volledig voor in. Bij het eerste struikelblok geef ik niet op, wel ben ik iets voorzichtiger en oriënteer me beter naar de wegwijzers.

5) Ik wil aan het grote werk mee bouwen.
In mij stroomt een enorme sterke kracht om hier iets te willen doen, om mee te werken, mee te scheppen aan het grote plan, mee te weven met mijn kleuren aan het grote levenstapijt.

6) Ik mag met volle teugen van de aarde genieten.
Ik hoef niet te werken tot ik erbij neerval, om dan een bepaalde waarde te hebben, die mij in staat stelt om te genieten. Ik mag gewoon ontvangen en genieten, simpelweg omdat ik besta. Wat op mijn pad komt dat is voor mij. Het is een cadeau van de aarde en ik bedank mij hiervoor.

7) Ik behoor tot het Lichtnet.
In mijn wezen weet ik dat ook. Het is nu belangrijk om mijn licht, om mijn fakkel hoog te houden en met alles tests en twijfels te stoppen.

8) Ik ben het waard geliefd te worden.
Ik moet geen test afleggen om mensen te bewijzen wie ik ben. Het is niet nodig om mezelf pijn te doen en te lijden, in de veronderstelling dat het mij op de een of andere manier verheft. Ik ben een schitterende schepping van het licht en ik wil zo gezien en benaderd worden.

9) Wij kunnen grote dingen doen.
Met onze wilskracht kunnen we alles bereiken. Telkens als wij zeggen dat wij iets willen, drukken wij het gaspedaal in, wat in de hemel altijd opgemerkt wordt. Onze wilskracht is de vonk die onze gedachten vorm geeft. Wel is het altijd belangrijk, om te weten welk deel van ons het gaspedaal intrapt.

Je bent licht en liefde

Ga in je pilotenstoel zitten en adem rustig door. Hier is geen gebruiksaanwijzing, zoek er niet naar. Je hoofd heeft hier geen toegang, het kan hier niet existeren en kan je niet meer helpen.

Weet, dat je veilig bent! Laat angst en lijden los, anders verscheur je aan de oever. De rivier kent zijn bestemming, net zoals je hart de weg kent. Blijf in het hier en nu, de stoel van de piloot is van jouw.

Je bent licht en liefde, ontsprongen uit de goddelijke bron om je wezen verder te ontplooien. Vraag niet naar het hoe, dit wordt voor je geregeld. Geniet van het leven en luister naar je kalme innerlijke stem. Vertrouw op je intuïtie, alles is goed.

Hou op met twijfelen

Een van onze grootste vergiften is zelftwijfel. Zelftwijfel laat zelfmedelijden groeien. En met zelfmedelijden zetten wij niet alleen ramen en deuren voor ongewenste wezens open maar geven hun ook nog toestemming om in ons te komen.  Sluit deze openingen eens en voor altijd.

Je bent een helder licht, geschapen door de allerhoogste Liefde. De verbinding zit in je, niet buiten je. Het licht stroomt al je hele leven door je heen. Het is de grote scheppende energie waarmee wij onze creativiteit tot uitdrukking brengen en de ingang is in ons hart, nergens anders !

Wij zijn hier om licht te maken

Wij mensen zijn de brug tussen hemel en aarde. Wij bestaan uit Licht en Liefde en mogen dit uitdragen. Wij zijn de afbeelding van de Goddelijke Engelen die op aarde werken.

Werken betekent ons wezen vertrouwensvol te ontvouwen. Niet meer te worstelen, niet meer te vechten en onze kudde als herder tot een eenheid te brengen.

Ons doen ervaren wij als iets heiligs, dat we plechtig uitvoeren.

Er is niets om bang voor te zijn of waarvoor wij ons zouden moeten schamen – niets.

Wij ontvangen altijd alles wat wij nodig hebben, omdat ons de eeuwigheid toebehoort!